انواع مقاومت ها

مقاومت ها برای کنترل جريان ولتاژ در وسايل الکترونيکی بکار می روند. اندازه ی مقاومت ها می تواند کمتر از \(1\Omega \) تا مگا اهم باشد. انواع اصلی مقاومت ها بر دو نوع است؛ مقاومت های پیچه ای و مقاومت های ترکیبی

مقاومت های پیچه ای

شامل پيچه ای از يک سيم نازک هستند که معمولا جنس آنها از آلياژهايی مانند نيکروم (نيکل- کروم) يا منگانين (مس-نيکل- منگنز) است. اين پيچه ها به دور هسته ای از جنس سراميک، پلاستيک يا شيشه پيچيده شده اند و در غلافی از سراميک قرار گرفته اند.

یکی از معروفترين مقاومت های پيچه ای، رئوستا نام دارد که در مدارهای الکتريکی پتانسيومتر ناميده می شود.

رئوستا يا مقاومت تغيير

در آزمايشگاه برای تنظيم و کنترل جريان از يک مقاومت متغير استفاده می شود که رئوستا نام دارد. اين وسيله از يک سيم دراز با مقاومت ويژه نسبتاً زياد (تنگستن) تشکيل شده است. اين سيم روی استوانه ای پيچيده شده است. با استفاده از يک دکمه لغزنده که روي ريلی بالای استوانه قرار دارد و انتهای آن با سيم در تماس است می توان قسمت های دلخواه سيم را در مسير جريان قرار داده و مقاومت را به طور دلخواه تغيير داد.

مقاومت های ترکيبی (رنگی)

اين گونه مقاومت ها معمولا از کربن، برخی نيم رساناها، و يا فيلم های نازک فلزی ساخته شده اند که در داخل پوشش پلاستيکی قرار گرفته اند. کارخانه های سازنده اين گونه مقاومت ها، آنها را در اندازه های خاص توليد می کنند. اندازه ی آنها يا بر روی آنها نوشته شده و يا بوسيله ی کدی رنگی نشان داده شده است. مشخصه ی اصلی اين مقاومت ها بيشينه ی توان الکتريکی است که مقاومت ها می تواند بدون آن که بسوزد، تحمل کند.

کد گذاری مقاومت های ترکيبی (مقاومت های کربنی)

در استانداردهای مهندسی، سيم ها را بر حسب قطر و مساحت سطح مقطع آنها نمره بندی می کنند و اندازه ی مقاومت های الکتريکی را با حلقه های رنگی کدگذاری می نمايند. روی مقاومت ها چهار خط رنگی وجود دارد. اگر مقاومت را طوری نگه داريم که در سمت راست، رنگ نقره ای يا طلايی که مشخص کننده ضريب خطا است قرار گيرد، از سمت چپ به ترتيب اولين رنگ، دهگان (a)، دومين رنگ يکان (b) و سومين رنگ، توان 10 (n) می باشند.

\(R = ab \times {10^n}\)